Filmvertoning Otets in De Balie, Amsterdam
Vrijheid – een begrip dat in het Westen diep verankerd is in de kernwaarden van de cultuur, en voor velen een vanzelfsprekendheid lijkt. De ruimte om je eigen ideeën, kritische blik en vrije mening te ontwikkelen en bespreekbaar te maken.
Maar wat betekent die vrijheid wanneer je bent opgegroeid in een dictatoriaal regime, waar straf een onderdeel werd van de opvoeding binnen het gezin? En wat draag je vanuit die rugzak onbewust over op je eigen kinderen?
De documentaire Otets, het woord voor ‘vader’ in veel Slavische talen, laat de pijnlijke en complexe familiegeschiedenis zien binnen een Russisch-Nederlands gemixt gezin. Vader Sergei, een orthodoxe priester, vond zijn weg vanuit de Sovjet-Unie naar Amsterdam, waar hij als leider een sterke en warme gemeenschap rondom de kerk creëerde. De gruwelen van het strenge communistische regime, die diep waren doordrenkt binnen het gezin, bleken echter onlosmakelijk te zijn van het handelen op zijn kinderen, die in het vrije Amsterdam zijn opgegroeid.
Expertisecentrum Transculturele Therapie (ETT) had het genoegen om op maandag 6 oktober aanwezig te zijn bij deze bijzondere voorstelling in De Balie, Amsterdam.
Regisseuse Nataliya Golofastova, zelf van Russisch-Oekraïense afkomst en persoonlijk bekend met Vader Sergei, wist de machteloze emoties op indringende wijze te verfilmen.
Na de vertoning ging Fariba Rhmaty, bestuurder van ETT, in gesprek met het publiek over de intergenerationele en transgenerationele overdracht van trauma en opvoeding die in de verhalen van de hoofdrolspelers zichtbaar werd.
“Wij als transcultureel therapeuten weten dat trauma niet geïsoleerd leeft binnen één persoon of één gezin, maar van generatie op generatie – tot wel zeven generaties – onbewust en vaak ongewild wordt doorgegeven. Daarom gaan we via het genogram (een belangrijk instrument binnen onze methode) samen met de cliënt op zoek naar het vastgelopen trauma van eerdere generaties binnen de familie. Het bewustzijn daarvan is de eerste stap in het doorbreken van het patroon.”
Otets laat zien dat het een krachtige gespreksstarter is om onzichtbare pijn zichtbaar te maken. Na afloop van de film kwamen veel bezoekers dan ook samen om hun eigen verhalen met elkaar te delen.
